بررسی رابطه بین برخی مکانیزم های حاکمیت شرکتی و محافظه کاری در گزارشگری مالی

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین برخی مکانیزم های حاکمیت شرکتی و محافظه کاری در گزارشگری مالی می باشد. محافظه کاری به طور بالقوه از چند طریق بر حاکمیت شرکتی مفید است: اولاً پرداختهای فرصت طلبانه مدیریت به خود را کاهش می دهد. ثانیاً موجب گزارشگری مدیر در مورد زیان حاصل از فروش دارایی ها و توقف عملیات      می شود و بالاخره از تداوم سرمایه گذاری مدیر در پروژه های دارای خالص ارزش فعلی منفی جلوگیری می کند. در این مقاله، محافظه کاری با استفاده از 2 مدلِ‌ باسو (1997) و رویچوداری و واتز (2006) اندازه گیری شده و مالکیت سهامداران نهادی، تمرکز مالکیت و استقلال اعضای هیئت مدیره به عنوان مکانیزم های حاکمیت شرکتی در نظر گرفته شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و با استفاده از روش نمونه گیری حذفی،60 شرکت طی دوره زمانی 1380 تا 1387 به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده است. با استفاده از مدل های رگرسیون چند متغیره، نتایج بیانگر عدم وجود رابطه بین مکانیزم های حاکمیت شرکتی و محافظه کاری در گزارشگری مالی است. البته در این تحقیق آثار برخی متغیرهای کنترلی نیز در نظر گرفته شده است.